Seo

PIANKA OTWARTOKOMORKOWA:
W efekcie połączenia i zmieszania obu skladników w reaktorze natryskowym, w ciagu 3-5 sekund po natrysnieciu nastepuje gwaótowny przyrost objetości powstającej powłoki, nawet do 120 razy. Dzięki temu mamy mozliwość idealnego wypełnienia wszystkich niedostępnych przestrzeni. Pianka poliuretanowa otwartokomórkowa  posiada w swojej budowie przeważająca liczbę komórek otwartych, dzięki czemu ma zdolnosci przepuszczania powietrza, pozwala podlozu na ktorym jest polozona "oddychac". Dzieki tym wlasciwosciom rowniez w izolowanych pomieszczeniach mamy bardzo dobra jakość powietrza. Para wodna krążąca w powietrzu (będąca wynikiem złej wentylacji) nie skrapla się na jej powierzchni i nie powoduje powstania pleśni.

Podstawowe zalety pianki otwartokomorkowej:

  • produkt po natrysku nie nie zmienia swojego kształtu i zachowuje swoje wlaściwosci techniczne przez caly okres istnienia budynku, nie utlenia się, nie pyli w późniejszym czasie
  • zastosowanie pianki eliminuje mostki termiczne poprzez swoje zdolnosci szczelnego wypelnienia wszelkich szczelin, pustych przestrzeni
  • bardzo dobre właściwosci wygluszajace, co za tym idzie jej użycie znacznie podwyższa komfort późniejszego mieszkania
  • wymieniona już zdolność dyfuzji pary wodnej z pomieszczeń, przez co zapobiega powstawaniu grzybów
  • naniesiona na drewno nie powoduje jego gnicia i butwienia - gwarantuje sterylność
  • poprzez lekkość (masa to ok. 8-12kg/m3) nie obciąża podłoża ani konstrukcji na której jest położona, natomiast po całkowitym uzyskaniu swoich parametrów wręcz ja wzmacnia (cecha bardzo istotna głównie przy izolacji dachów z drewnianą strukturą)
  • doskonała izolacja termiczna, w zimie pozwala na znaczne obnizenie kosztow zwiazanych z ogrzewaniem, w lecie poprawia komfort poprzez bardzo wydajna bariere przed cieplem z zewnatrz
  • produkt obojetny chemicznie, nietoksyczny, bezwonny w czasie pozniejszego uzytkowania budynku,
  • mozna stosowac na wszelkie suche i czyste podloza: drewno, blache, eternit, beton, etc..
  • produkt niepalny, pod wplywem wysokiej temperatury nastepuje zweglenie powloki, uniemozliwiajace dostep ognia do glebszych warstw, poprzez ten efekt stanowi istotna bariere w rozprzestrzenianiu sie ognia
  • produkt ekologiczny spelniajacy wymogi Panstwowego Zakladu Higieny, posiada deklaracje "Bezpieczny dla ozonu" oraz wysoka ocene w programie LEED ("Leadership in Energy and Environmental Design" - budynki o wysokiej jakosci i dbalosci o srodowisko naturalne), nie wywolujacy alergii
  • produkt po natrysnieciu bez specjalnego przygotowania gotowy do pokrycia np. plytami kartonowo-gipsowymi, przez co skracamy znacznie czas prac wykonczeniowych

 

Podstawowe zastosowanie pianki otwartokomorkowej:

 

Powłoki polimocznikowe

Polyurea, zwana również polimocznikiem, jest elastomerem, który otrzymujemy w wyniku reakcji polikondensacji izocyjanianu i aminy. Podczas reakcji muszą być zachowane właściwe proporcje reagentów oraz zapewnione odpowiednie warunki temperaturowe. Gwarantuja to specjalistyczne, technologicznie i konstrukcyjnie wysoko zaawansowane agregaty natryskowe. Polimoczniki mogą występować w formie czystego prepolimeru lub w formie quasi-prepolimeru czyli tak zwanej hybrydy polimocznikowej.

Dzięki swojej wyjątkowej odporności mechanicznej, wodoszczelności, odporności na wszelkiego rodzaju agresywne substancje chemiczne, odporności na ekstremalne warunki atmosferyczne, w tym długotrwałe oddziaływanie promieniowania UV, powłoki polimocznikowe są materiałami które doskonale nadają się by skutecznie i trwale zabezpieczyć różnego rodzaju konstrukcje stalowe lub z betonu. To samo dotyczy wszelkiego rodzaju powierzchni ze stali, blachy, pianki PUR czy betonu. Stad ich szeroki zakres zastosowań w budownictwie przemysłowym, ale także coraz częściej w budownictwie mieszkaniowym.

Należy również podkreślić, ze polimocznik jest bezpieczny dla środowiska, jest produktem w pełni ekologicznym, może mieć kontakt z żywnością i woda pitna, przez co powłoki polimocznikowe mogą być stosowane w wielu rozwiązaniach w przemyśle spożywczym, rolniczym czy hodowlanym.

Technologia
Do aplikacji powłok polimocznikowych stosuje się metodę natrysku na gorąco przy użyciu zaawansowanych technologicznie urządzeń wysokociśnieniowych. W efekcie uzyskujemy trwałą i niezawodną powłokę elastomerową. Membranę polimocznikową nanosimy na suche i odtłuszczone podłoże. Sam proces tworzenia  powłoki nie jest skomplikowany i przebiega stosunkowo szybko. Elastomer polimocznikowy wytwarzany jest bezpośrednio w docelowym miejscu natrysku. W ciągu około 20 sekund od nałożenia otrzymujemy gotową, niezależnie od kształtu podłoża szczelna i dokładnie przylegającą do podłoża izolację, której właściwości mechaniczne są uwarunkowane rodzajem użytych komponentów. Rodzaje materiałów, grubości powłok, zakres prac dotyczących przygotowania podłoża, a także kolorystyka dobierane są indywidualnie na potrzeby inwestycji. Brane są pod uwagę takie czynniki jak: sposób obciążenia mechanicznego powłoki czy oddziaływanie środków chemicznych czy atmosferycznych na powłokę.

Technologia ta może z powodzeniem być wykorzystywana do wykonywania posadzek dekoracyjnych! Posadzka wielowarstwowa o grubości 3 mm (absolutnie wystarczająca w najcięższych warunkach eksploatacyjnych!) może być oddana do eksploatacji już na następny dzień! Daje to kapitalne możliwości oszczędności inwestorom .

Zalety
Do długiej listy zalet izolacji polimocznikowych należą:

  • wodoszczelność.
  • odporność na substancje chemiczne.
  • odporność na warunki atmosferyczne.
  • odporność na promieniowanie UV.
  • doskonale właściwości termiczne, odporność na szeroki zakres temperatur, od -40°C do +150°C.
    bardzo dobre właściwości mechaniczne.
  • grubość powłok wytrzymujących bardzo duze obciążenia - juz od 2,5 mm.
  • wysoka trwałość izolacji.
  • doskonałe, całkowite związanie z podłożem (oczywiscie po odpowiednim przygotowaniu).
  • możliwość stosowania na różne podłoża: beton, stal, drewno, pianka PUR i inne.
  • możliwość stosowania wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Możliwość wykonywania powlok w temperaturach poniżej 0 stC.
  • możliwość wykonania na powierzchni o dowolnym kształcie.
  • szeroka gama kolorystyczna powłok– możliwość użycia również krystalicznie przezroczystego materiału.
  • bardzo szybki czas utwardzania – praktycznie po  2 godzinach jest możliwe  chodzenie po danej powierzchni.
  • całkowita odporność mechaniczna uzyskiwana po 24 godzinach. W praktyce oznacza to, biorac pod uwage poprzedni punkt, że trzy warstwy danej posadzki można wykonać w ciągu jednego dnia oddając powierzchnie (np. parking) do eksploatacji już następnego dnia!
  • zerowa zawartość LZO (lotne związki organiczne występujące jako uboczne produkty w wielu procesach przemysłowych ktore stanowią źródło zanieczyszczeń środowiska)  i prawie zupełny brak zapachu w czasie aplikacji.
  • zawartość cząstek stałych na poziomie 100% – dzięki temu oszczędności w zużyciu materiału przy zachowaniu grubości powłoki.

Zastosowanie
Powłoki polimocznikowe zyskuja coraz wieksze uznanie i popularnosc dzieki swoim niespotykanym wsrod innych materialow wykonczeniowych zaletom. Stosowane sa glownie w przypadku koniecznosci uzyskania powlok odpornych na wszelkiego rodzaju zuzycie (mechaniczne, pod wplywem roznego rodzaju substancji chemicznych, warunki atmosferyczne) jak rowniez o doskonalej szczelnosci (hydroizolacja). Dzieki tym glownym  właściwościom sa coraz czesciej stosowane w przemyśle, w szerokim tego slowa znaczeniu jak rowniez w budownictwie.
Oto dwie główne grupy zastosowania powłok polimocznikowych:

1. POSADZKI POLIMOCZNIKOWE
Mając na względzie skuteczną ochronę powierzchni betonowych w budownictwie przemysłowym należy zwrócić szczególną uwagę na posadzki polimocznikowe. W budynkach i obiektach narażonych na ciężką eksploatację, bardzo ważnym elementem jest odpowiednie zabezpieczenie posadzki przed uszkodzeniami. W przemyśle ciężkim, szczególnie w halach produkcyjnych czy magazynach ochrona podłóg betonowych to niezwykle trudne zadanie.

Innowacyjna technologia posadzek polimocznikowych wykonywanych metodą natryskową jest jednym z najskuteczniejszych rozwiązań spełniających wysokie wymagania eksploatacyjne. Pozwala ona zabezpieczyć podłogi betonowe w taki sposób aby mogły po nich jeździć samochody czy wózki widłowe, by była wodoodporna i odporna na różnego typu chemikalia czy smary oraz wysokie temperatury, a jednocześnie była łatwa w utrzymaniu czystości. Proces technologiczny przeprowadzany jest w miejscu realizacji inwestycji i polega na aplikacji polimocznika bezpośrednio na powierzchnię izolowaną.

Wskutek szybkiej polimeryzacji w czasie kilkunastu sekund powstaje gotowa powłoka, która nie wymaga długotrwałego procesu utwardzania czy schnięcia. Pozwala to na szybkie oddanie posadzki do użytkowania dzięki czemu przestoje związane z wykonawstwem czy renowacją obiektu mogą zostać zminimalizowane. Posadzka natryskowa polimocznikowa charakteryzuje się doskonałą szczelnością, odpornością mechaniczną, odpornością na ścieranie, a jednocześnie odpowiednią elastycznością minimalizującą ryzyko pękania i skutecznie mostkują pęknięcia podłoża. Ponadto, posadzki tego typu to również gwarancja odporności na ekstremalne środowisko eksploatacji, w tym zmienne temperatury i środki chemiczne. Należy tez dodać, iż w zależności od potrzeb I wymogów estetycznych mamy do dyspozycji bardzo bogata paleta kolorów.
Z całą pewnością technologia natrysku polimoczników ma przed sobą dynamiczny rozwój, a posadzki przemysłowe wykonane tą metodą zapewnią wysoki i długotrwały komfort użytkowania.

2.POWŁOKI POLIMOCZNIKOWE
Wśród wielu technologii wykonywania powłok ochronnych powierzchni wyróżnia się zaawansowana i innowacyjna technologia powłok polimocznikowych, a jej rewolucyjność polega głównie na bardzo szerokim zakresie zastosowań oraz doskonałym parametrom technicznym. Materiał ten tworzy szczelną, bezstykową, monolityczną warstwę o ścisłej konsystencji, bardzo dobrze przylegającą do izolowanej powierzchni bez względu na jej kształt. Powłoki polimocznikowę są z jednej strony odporne mechanicznie, a z drugiej strony wykazują dużą elastyczność zmniejszającą ryzyko pękania pod wpływem dużych nacisków czy sił rozciągających.

Powloki polimocznikowe pozwalają skutecznie zabezpieczyć powierzchnie natryskowych pianek poliuretanowych oraz konstrukcji betonowych, drewnianych  czy metalowych. Szczególnie stosuje się je tam, gdzie stawiane są bardzo wysokie wymagania dotyczące wytrzymałości mechanicznej, wodoszczelności oraz odporności na środowisko chemiczne. Powłokami polimocznikowymi można zabezpieczać między innymi: powierzchnie betonowe, w tym posadzki przemysłowe, fundamenty, tarasy, zbiorniki, baseny, konstrukcje betonowe, kanały, oczyszczalnie ścieków płaskie i zielone dachy; powierzchnie pianek poliuretanowych jako zabezpieczenie termoizolacji z pianki na dachach płaskich lub fundamentach; powierzchnie metalowe, w tym zabezpieczenie konstrukcji stalowych, blach, rur, rurociągów, zabezpieczenie skrzyń samochodów np. do przewozu zwierząt.

Powłoki polimocznikowe cechuje o wiele większa trwałość w porównaniu do alternatywnych systemów zabezpieczeń powierzchni, co w dłuższej perspektywie czasowej obniża kapitałochłonność obiektów. Powłoki te charakteryzuje również wysoka estetyka, a pełna gama kolorystyczna pozwala na ich zastosowanie w miejscach gdzie wymagane jest odpowiednie wpasowanie w otoczenie. W związku z podatnością polimocznika na blaknięcie koloru pod wpływem słońca, zastosowanie dodatkowej warstwy odpornej na promieniowanie UV pozwala zabezpieczyć trwałość koloru.
Zarówno rozwój budownictwa, jak i wymagania przemysłu co do wysokiej jakości i bezproblemowego intensywnego użytkowania obiektów budowlanych w długim okresie czasu, wymaga stosowania nowych technologii o zwiększonej wytrzymałości, a izolacje polimocznikowe doskonale spełniają warunki stawiane przez świadomych inwestorów.

Podsumowujac, technologię natrysku polimoczników i hybryd polimocznikowych można wykorzystac między innymi, wykonujac następujące prace:

W przemysle:

  • izolację basenów, oczek wodnych;
  • izolacje kanałów na ścieki przemysłowe
  • wykonanie powłok zbiorników i stawów zabezpieczających przed agresywnymi materiałami płynnymi i stałymi
  • izolacje wanien przelewowych i osadników
  • powłoki zabezpieczające zbiorników ze stali lub zbrojonego betonu
  • powłoki zabezpieczające fundamenty
  • powłoki zabezpieczające mosty betonowe przed agresywnym działaniem soli
  • powłoki zabezpieczające na wszelkiego rodzaju konstrukcjach stalowych ( mosty, wiadukty, tunele, itp...) i z blachy
  • powłoki zabezpieczające zbiorników wody w tym również wody demineralizowanej
  • wykonanie posadzek w takich obiektach jak: hale przemysłowe, magazyny, warsztaty, myjnie, garaże, w tym posadzek narażonych na działanie kwasów i wysokich temperatur;
    powloki antykorozyjne i wygluszajace w skrzyniach ladunkowych w samochodach typu pick-up lub ciezarowych
  • zabezpieczenie wewnetrzne kontenerow specjalnego przeznaczenia w transporcie samochodowym
  • powłoki dekoracyjne na posadzkach, fasadach, konstrukcjach stalowych itp...

W budownictwie:

  • hydroizolacja tarasow, balkonow
  • hydroizolacja dachów płaskich (w tym zielonych);
  • hydroizolacja piwnic, fundamentów;
  • dekoracyjne powloki antykorozyjne na wszelkiego rodzaju elementach stalowych    (balustrady, porecze, itp...)
  • renowacja dachow
  • wykończenie parkingów podziemnych i wielopoziomowych
  • wszelkiego rodzaju powłoki dekoracyjne na fasadach, posadzkach czy dachach

Powłoki polimocznikowe można wykonać w pełnej gamie kolorystycznej, a także dodatkowo zabezpieczyć powierzchnię przed płowieniem koloru, co dodatkowo zapewnia wysokie walory estetyczne wykonanych prac.

 

Wylewka anhydrytowa

Głównym składnikiem wylewki anhydrytowej jest specjalna odmiana gipsu, od której wzięła ona swą nazwę (anhydryt). Jej przewaga polega głownie na zdolności do samopoziomowania, uzyskana dzięki płynnej konsystencji masy. Gładka powierzchnia jest więc w tym wypadku efektem odpowiedniego przygotowania i wylania zaprawy i nie wymaga dodatkowych starań - jak zacieranie, czego często wymagają cementowe i betonowe wylewki (jastrychy). Użycie gipsu jest przyczyną znacznej elastyczności takiego podkładu, który jest przez to odporny na zmiany temperatury w pomieszczeniu i właściwie wykonany nie kruszy się ani nie pęka. Z tych samych powodów wylewka anhydrytowa nie wymaga zbrojenia ani dylatacji.  

To nowoczesny materiał, który ma wiele zalet ułatwiających pracę i obniżających koszty zarówno w fazie projektowania, jak i w fazie wykonawczej. Wylewka anhydrytowa stanowi doskonałą alternatywę dla tradycyjnych rozwiązań podłogowych stosowanych w budownictwie. Posiada bardzo dobre parametry przewodzenia ciepła (1,4-1,8W/mK), co czyni go materiałem szczególnie polecanym do systemów ogrzewania podłogowego. Z uwagi na większą wytrzymałość w stosunku do materialow tradycyjnych, można wykonać mniejsza grubość wylewki – juz od 3 cm. Jest materiałem niepalnym. Jest idealną wylewką do domów jednorodzinnych, nadajaca się do wewnątrz w suchych pomieszczeniach oraz w budynkach użyteczności publicznej. Produkt ten może być stosowany  pod wszystkie okładziny: terakotę, kamień naturalny, parkiet, panele, wykładziny dywanowe, wykładziny PVC itp. Moze rowniez stanowić wierzchnią warstwę posadzki dowolnie barwioną w masie. Wylewki te nie nadają się do układania na zewnątrz budynku ani w pomieszczeniach wilgotnych.

Dzięki gladkiej i rownej powierzchni po wylaniu znacznie obnizamy koszty związane z pracami wykończeniowymi, miedzy innymi redukujac zużycie kleju w przypadku układania okładzin ceramicznych lub parkietow, poza tym sam cykl wykonania posadzki (czyli wierzchniej warstwy podłogi) ulega skroceniu dzieki jakosci podloza.

Technologia i opis

Przygotowanie podłoża

  • Powierzchnia przeznaczona pod wylewanie jastrychu (wylewki) musi być czysta, sucha i odkurzona ze wszystkich zanieczyszczeń, które mogą dostać się do mieszanki jastrychowej psując jej wygląd końcowy.
  • Większe szczeliny i rysy należy uzupełnić w celu uzyskania w miarę równej grubości podkładu.
    Należy umocować piankę dylatacyjną w sposób umożliwiający swobodne jej odkształcanie się.
  • Zalecana grubość pianki:
    - d ≥ 10 mm (dylatacja przyścienna)
    - d ≥ 25 mm (dylatacja wokół słupów, kolumn itp.)
  • Ułożenie styropianu należy wykonać w sposób ograniczający tworzenie się pustek przy ścianie, przewodach instalacyjnych oraz pomiędzy płytami styropianowymi – wyeliminowanie „klawiszowania” pomiędzy płytami.
  • Folię – będącą warstwą rozdzielczą – należy ułożyć bez zbędnych zagięć, fałd oraz zabezpieczyć jej krawędzie przed możliwością wpłynięcia pod nią ciekłej mieszanki (zaleca się wykonanie co najmniej 10 cm zakładek na stykach folii i sklejenie brzegów taśmą).
  • Należy dokładnie dopasować folię w narożnikach na styku z pianką dylatacyjną.
  • Należy wyeliminować źródła kapiącej wody ze stropu w pomieszczeniu, w ktorym kladziemy wylewke anhydrytowa.
  • Należy zadbać, aby pomieszczenia były zabezpieczone przed przeciągiem (zamknięte okna, możliwość zamknięcia drzwi lub zasłonięcia otworów wejściowych kotarą, dyktą lub grubą folią).

W przypadku jastrychów z ogrzewaniem podlogowym dodatkowo powinny zostać spełnione poniższe warunki:

  • Należy dokładnie przymocować wszystkie elementy systemu ogrzewania podłogowego, które umieszczone zostaną w warstwie jastrychu anhydrytowego. Sposób umocowania powinien uniemożliwić wypłynięcie elementów ogrzewania na wierzch podkładu. Mocowanie należy wykonać za pomocą np. klipsów systemowych w odstępach nie większych jak 1 m.
  • Po przymocowaniu rur, jeszcze przed zalaniem instalacji jastrychem, konieczne jest przeprowadzenie próby szczelności instalacji. W tym celu należy wypełnić rury wodą i utrzymać wymagane przepisami ciśnienie przez 24 h. Dopiero gdy jest pewność, że układ jest szczelny, możemy przystąpić do wykonania warstwy podkładu. Zadbać należy, aby w trakcie wylewania instalacja była wypełniona wodą, zabezpieczy to rurki przed możliwością uszkodzenia mechanicznego powstałego w wyniku chodzenia ekipy wykonawczej.

Proces schniecia:
Produkt jest przeznaczony jedynie do stosowania wewnątrz pomieszczeń, gdzie nie przewidziano stałego bezpośredniego oddziaływania wilgoci i zwilżania wodą.

  • Świeżo wylaną powierzchnię należy przez pierwsze dwa dni chronić przed (zbytnim nagrzaniem, mrozem, dużym przeciągiem, zalaniem):Niespełnienie w/w warunków może spowodować niebezpieczeństwo powstawania rys.
  • Począwszy od 3-go dnia pomieszczenie, w którym została wylana wylewka anhydrytowa należy regularnie wietrzyć
  • Uruchomienie wentylacji wewnątrz budynku możliwe jest po upływie 72 godzin od momentu wylania anhydrytu
  • Mozliwość rozpoczęcia ogrzewania podlogowego nie wcześniej niz po 7 dniach

Szacunkowy czas osiągnięcia średniej wymaganej wilgotności podkładu:

  • przy grubości warstwy podkładu do 5 cm: 1 cm po 7 dniach;
  • przy grubości warstwy podkładu powyżej 5 cm: 1 cm po 14 dniach.

Na szacunkowy czas wysychania podkładu wpływają warunki wilgotnościowo - termiczne panujące w pomieszczeniu oraz intensywność wietrzenia pomieszczeń.
 
Informacje dotyczące izolacji przeciwwilgociowej przy uzyciu wylewek anhydrytowych
Wylewka anhydrytowa może być stosowana we wszystkich pomieszczeniach domowych takich jak łazienki, kuchnie, garaże. Jastrych anhydrytowy nie może być natomiast poddawany nieprzerwanemu działaniu wilgoci w pomieszczeniach, w których przewidziane są spadki i spływy np. kuchnie przemysłowe, łaźnie, myjnie samochodowe itp.
Jastrych anhydrytowy o właściwościach samopoziomujących nadaje się do I klasy oddziaływania wilgoci. Klasa I wilgoci oznacza, że działanie wody jest jedynie okresowe i krótkotrwałe.
Zgodnie z zasadami sztuki budowlanej wszystkie pomieszczenia „mokre” przed położeniem wierzchniej warstwy użytkowej muszą zostać zabezpieczone odpowiednią izolacją przeciwwilgociową.

W zależności od rodzaju pomieszczenia i nasilenia występowania wody rozróżnić można różne rodzaje izolacji przeciwwilgociowej:

  • Folia w płynie – to nowoczesny produkt wykonany na bazie specjalnych tworzyw sztucznych. Folia w płynie to substancja elastyczna i bezrozpuszczalnikowa nadająca się na wszelkie mineralne podłoża, między innymi do jastrychu anhydrytowego. Preparat ten przeznaczony jest do pomieszczeń chwilowo narażonych na oddziaływanie wody.
  • Zaprawy hydroizolacyjne – to specjalistyczna substancja, którą stosuje się w celu uszczelnienia pomieszczeń o wzmożonym działaniu wody, zarówno stojącej, jak i wody pod ciśnieniem. Specjaliści polecają ten produkt jako doskonały materiał do zabezpieczenia zbiorników wodnych, a także jako produkt przeznaczony do izolacji przeciwwilgociowej, głównie w strefach mokrych.
  • Masa uszczelniająca – to półpłynna poliuretanowa substancja wyprodukowana na bazie żywic syntetycznych oraz cementu. Nakładana pędzlem lub pacą 2mm warstwa masy tworzy doskonałą powłokę elastyczną, która oprócz zabezpieczenia przed wilgocią, jest również odporna na środki chemiczne. Masa powinna być nakładana w dwóch warstwach ułożonych prostopadle do siebie. Dodatkowo należy zastosować wzmocnienia izolacyjne w postaci mat z włókien szklanych oraz taśm hydroizolacyjnych. Prawidłowo wykonana izolacja z masy uszczelniającej zapewnia stabilną ochronę przed negatywnym działaniem wody.

Zalety

  • Dobre przewodnictwo cieplne - wylewki te szczególnie zalecane są w konstrukcjach z ogrzewaniem podłogowym.
  • Właściwości samopoziomujące - przy niewielkim nakładzie pracy ciekła konsystencja wylewki anhydrytowej gwarantuje łatwe rozlanie i wypoziomowanie się wylewki.
  • Przyspieszenie prac wykonawczych - wylewka anhydrytowa nie wymaga zbrojenia. Dodatkowo istnieje możliwość chodzenia po podkładzie po ok. 48 h i rozpoczęcia dalszych prac budowlanych po 4 dniach. Już po około 7 dniach można włączyć ogrzewanie podłogowe.
    Estetyka powierzchni - jastrych anhydrytowy umożliwia estetyczne wykonanie dużych pól dylatacyjnych – nawet do 900 m2. Dodatkowo wysoki stopień płynności wylewki, zapewnia bardzo gładką powierzchnię podkładu podłogowego (nie występują skazy będące śladami po pociągnięciu kielni).
  • Oszczędność materiałów - przy użyciu anhydrytu dopuszczalne jest zmniejszenie grubości wylewanej warstwy do 35 mm na warstwie izolacyjnej nie związanej z podłożem. W przypadku ogrzewania podłogowego istnieje możliwość ograniczenia grubości wylewanej warstwy nad przewodami grzewczymi nawet do 30 40 mm.
  • Wysoka wytrzymałość - w porównaniu do wylewek cementowych znacznie wyższy stosunek wytrzymałości na zginanie do wytrzymałości na ściskanie sprawia, że produkt nie wymaga zbrojenia.
  • Bezpieczeństwo pożarowe - po stwardnieniu wylewka anhydrytowa stanowi niepalny gips dwuwodny, o szczególnych właściwościach ognioochronnych. W trakcie pożaru, pod wpływem działania ognia, woda zawarta w gipsie ulega odparowaniu i pochłania dużą ilość powstającej energii. Zapobiega to szybkiemu wzrostowi temperatury przegrody budowlanej na bazie gipsu, dając więcej czasu na ewakuację.
  • Ekologia - dzięki dobremu przewodnictwu cieplnemu wylewki anhydrytowej, zmniejsza się zużycie energii elektrycznej przez co chronimy środowisko naturalne i jego ograniczone zasoby.

Porównanie wylewki samopoziomującej Lafarge Agilia™ Sols A z betonem standardowym

 

Prace wykończeniowe

W momencie kiedy nasz dom jest już w stanie surowym zamkniętym, czyli okryty jest dachem, ma zamontowane drzwi i okna powinniśmy zaplanować jego wykończenie od wewnątrz. By jednak prace wykonywane były sprawnie, a ekipy remontowe nie kolidowały ze sobą, wszystkie prace powinny być zorganizowane i zaplanowane dużo wcześniej.

 
 

W tym celu warto sporządzić plan kolejności wykonywania prac przez zatrudnionych przez nas specjalistów. Kolejność ta nie powinna być jednak przypadkowa. Bowiem każdy etap wykańczania ma swój czas. Pamiętajmy, że źle sporządzony plan może narazić nas na zbędne koszta.

Najbardziej ekonomiczna kolejność wykonywanych prac wykończeniowych sporządzona przy pomocy specjalisty - technologa ds. wykończeniowych:

 

I etap: Montaż podstawowych domowych instalacji

Pierwszym etapem prac wykończeniowych jest przede wszystkim zamontowanie instalacji. To oczywiste. Kable i rury muszą być przecież niewidoczne a więc zamontowane bądź w ścianach, bądź w podłodze. Zatem zaczynamy od instalacji wodno-kanalizacyjnej, później elektryczna, gazowa, wentylacja i C.O. Jeśli rodzina ma zamiar zamontować centralny odkurzacz, jego instalację należy przeprowadzić zaraz po kanalizacyjnej. Na koniec pozostawiamy wszelkiego rodzaju alarmy, oprzewodowanie telefoniczne czy komputerowe. Ważne, by nie zapomnieć o ogrzewaniu podłogowym, jeśli takowe mamy w planach, powinno być instalowane jako ostatnie na tym etapie.

 

II etap: Wykonanie podłóg i tynków

Następnie ekipa przystąpić powinna do wykonania podłóg na surowo. W przypadku, kiedy mamy ogrzewanie podłogowe, niezbędne jest, by na tym etapie wykonać posadzki. Tu wskazane są wylewki samopoziomujące, które powodują, że podłoga jest równa. W tych pomieszczeniach, w których na podłogach mają się znaleźć płytki ceramiczne, nie warto robić wylewek samopoziomujących. Powierzchnia podkładu nie musi być bowiem bardzo gładka. Gdy podłogi są już zalane wstawiamy narożniki we wnękach okiennych i drzwiowych po czym ekipa remontowa powinna wykonać tynkowanie budynku od wewnątrz. Należy jednak zwrócić uwagę na temperaturę panującą wewnątrz budynku. Tynkować można bowiem dopiero wtedy, gdy temperatura przekracza 10 stopni Celsjusza, dlatego zimą nie jest tynkowanie nie jest wskazane. Może się okazać, że woda na ścianach będzie zamarzać, zamiast odparowywać. Pamiętajmy także o kolejności tynkowania: najpierw sufity, potem ściany. Podczas tynkowania możemy wstawić ścianki działowe, które też należy otynkować. Wszystko jednak zależy od tego czy pomieszczenia dzielone były murem już podczas budowy domu.

 

III etap: Zabudowa lekka i szpachlowanie

Kolejnym etapem jest montowanie podwieszanych sufitów czyli tzw. zabudowa lekka. Doświadczenie wskazuje, że w każdym nowocześnie budowanym domu właściciele reflektują na taką formę wykończeniową. Zaletą takich sufitów jest możliwość uzyskania nowoczesnego oświetlenia oraz doskonały efekt wizualny. Kiedy sufit podwieszamy, nie musimy go też szpachlować. To duże udogodnienie, gdyż szpachlowanie zajmuje specjalistom sporo czasu. Następnie szpachlujemy i szlifujemy na gładko ściany, ale tylko w tych pomieszczeniach, w których planujemy ściany malować. W łazience czy w kuchni, gdzie położone zostaną płytki, szpachlować nie trzeba. Nie trzeba również szpachlować ścian, gdzie położona zostanie tapeta.

IV etap: Gruntowanie, malowanie mieszkania i prace glazurnicze

Następnie ściany gruntujemy, co zapobiegnie odparzaniu i spowoduje, że wzmocni się podłoże. Po gruntowaniu osadzamy parapety i malujemy ściany. Jednak pamiętajmy, żeby ściany były przede wszystkim suche. Następnie należy zamontować instalację sanitarną i wykonać prace glazurnicze. Po czym przystępujemy już do zabiegów kosmetycznych, jak na przykład instalacja wyłączników. Na tym etapie wskazane jest także montowanie podłóg. Pamiętajmy, że dobry fachowiec pod podłogi najpierw położy folię termoizolacyjną, podkład wygłuszający.

Podczas planowania prac wykończeniowych należy też uwzględnić istotną sprawę. Otóż kolejność wykonywanych czynności może ulegać zmianie, np. drzwi wstawiamy w zależności od ich rodzaju i modelu. Możemy zamontować je zaraz po otynkowaniu lub dopiero po wykonaniu prac glazurniczych. Wtedy niezbędna będzie rada specjalisty, który oceni, kiedy należy wykonać ów pracę.

Cała reszta wykończenia mieszkania zależy tylko od nas. Po odejściu ostatniej ekipy remontowej, pozostaje już tylko wykończenie domu, oczywiście według własnego uznania.